
|
พ่อหมอใหญ่ : คล้ายกระเดื่องตำข้าว เป็นไม้เนื้อแข็งสองชิ้น
|
ชิ้นที่ 1 เป็นไม้แผ่นยาวประมาณ 40-50 ซม. หนาประมาณ 1 ซม. ส่วนหัวเจาะรู ส่วนท้ายโค้งมน กว้างประมาณ 4-6 ซม. ด้านบนเป็นแท่งลักษณะคล้ายไม้ตีพริก หัวท้ายตัด ส่วนหัวที่ใช้นวด
|
ชิ้นที่ 2 เป็นไม้ยาวประมาณ 50-60 ซม. หนา 1.5-2 ซม. ลบมุมและเหลี่ยมโดยรอบ ส่วนหัวเจาะรู ส่วนท้ายตัดโค้งมน
|
|

|
หมอเล็ก : มีลักษณะเป็นไม้เนื้อแข็ง มีด้ามจับ ความยาวทั้งหมดประมาณ 30 ซม. ส่วนของด้ามควรมีขนาดจับได้ถนัดมือ โดยด้านหน้าควรคอดรับกับอุ้งมือที่จับด้านหลังควรแบนราบ เพื่อให้วางตั้งกับพื้นได้ ส่วนของเต้าจะแหลมมากกว่าส่วนเต้าของหมอน้อย และมีรูปร่างเล็กสันทัดกว่า หมอน้อยยอดปลายแหลมสูง 6-7 ซม.
|
|

|
หมอกะลา : ทำจากกะลามะพร้าวซีกตัวผู้ นิยมใช้เป็นคู่ โดยให้มีลักษณะส่วนยอดเต้าแหลม หรือป้านต่างกัน ส่วนสูงเท่ากัน ขนาดอาจเล็กหรือใหญ่ก็ได้ แต่เพื่อความสวยงาม ควรเป็นขนาดไม่แตกต่างกันมากนัก ส่วนของขอบเรียบเสมอกันโดยรอบ ควรทำความสะอาด โดยการขูด ขัดเอาขุยและส่วนเนื้อเยื่อออก
|
|

|
หมอไม้ลำ : หมอไม้ลำมี 2 ลักษณะ โดยทำจากวัสดุต่างกันดังนี้
|
1. หมอไม้ลำทำจากไม้ไผ่ จะมีลักษณะเป็นแท่งกลม ยาวประมาณ 65-75 ซม. ทำจากลำไม้ไผ่และจากไม้จริง ตัดให้ปลายทั้งสองข้างอยู่ห่างข้อเท่าๆ กัน เพื่อที่จะนำเดือยมาสวม
|
2. หมอไม้ลำ ทำจากไม้เนื้อแข็ง มีลักษณะเป็นไม้เนื้อแข็งกลึงกลม ยาวประมาณ 65-75 ซม. หมอไม้ลำคิดค้นโดย หมอมณฑล
|
|

|
นมสาว หรือหมอนมไม้ : จะมีลักษณะคล้ายเต้านมคู่ ทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ขัดแต่งให้เรียบ หมอน้อยมีฐานกว้างประมาณ 10 ซม. ยาวประมาณ 20 ซม. ยอดเต้านมต่างกัน 7.5-11 ซม. เต้านมคู่อาจเป็นทรงกลมรี ทรงสี่เหลี่ยมหรือทรงปิระมิดลบเหลี่ยม แต่ทรงกลมตีรีจะเหมาะที่สุด หมอนมไม้เป็นของโบราณ มีใช้กันตามบ้าน ในวัง และในวัด
|
|

|
ตะขอนวดตัววิไล : เป็นอุปกรณ์ที่ประยุกต์ขึ้นมาใหม่ โดยใช้วัสดุสมัยใหม่ทำจากท่อพลาสติกดัดโค้ง มีขนาดใหญ่กว่าลำตัวเล็กน้อย โดยส่วนโค้งข้างหนึ่งจะงอเข้าหาศูนย์กลาง เพื่อเป็นจุดที่จะใช้นวดตรงจุดนี้จะมีลักษณะโค้งมน ส่วนด้ามจับจะเป็นด้ามที่ทำจากวัสดุเดียวกันอยู่ตรงส่วนโค้งของอุปกรณ์ อุปกรณ์ชนิดนี้เป็นอุปกรณ์ที่มีความยืดหยุ่น และน้ำหนักเบา ซึ่งคิดค้นโดย ผศ.ดร.วิชัย อึงพินิจพงศ์
|
|

|
ลูกกลิ้งสายนวดตัว : มีลักษณะเป็นลูกกลิ้งไม้กลึงกลม โดยเจาะรูเป็นเส้นผ่าศูนย์กลางด้วยแกนไม้ ปลายแกนทั้งสองข้างมีท่อกลวงติดยึดทำด้วยไม้เพื่อร้อยเชือกเป็นสาย เชื่อมกันโดยมีลูกกลิ้งประมาณ 10 ลูก ต่อ 1 ชุด ปลายเชือกทั้งสองข้างมีด้ามจับยึด เมื่อเวลาดึงด้ามจับลูกกลิ้งจะหมุนได้
|
|

|
รางลูกคิดนวดเท้า : เป็นอุปกรณ์ซึ่งพัฒนามาจากอุปกรณ์ต่างชาติ อุปกรณ์ชนิดนี้ทำด้วยไม้ โดยมีลักษณะเป็นไม้กลึงเป็นลอนเชื่อมติดกัน 1 แถวมีประมาณ 6 ลอน ตรงกลางเจาะเป็นรูเพื่อสอดเหล็กกลม โดยเหล็กนี้จะยึดด้วยฐานไม้รูปตัวยูคว่ำ วางห่างกันประมาณ 1 ฝ่าเท้า สามารถรับน้ำหนักผู้ที่จะนวดได้ เนื่องจากประกอบด้วยลอนลูกคิดข้างละ 3 ชุด
|
|

|
รางไม้ไผ่นวดเท้า : เป็นอุปกรณ์ที่พัฒนามาจากต่างชาติ โดยมีลักษณะเป็นรางไม้ไผ่ผ่าครึ่ง ยาวประมาณ 60 ซม. สามารถรับน้ำหนักเมื่อขึ้นไปยืนด้านบนได้ เจาะรูตรงส่วนที่จะเหยียบประมาณ 10-20 รู เป็นอุปกรณ์อีกชนิดหนึ่งสำหรับการนวดเท้า
|
|

|
ไม้นวดตัว : เป็นอุปกรณ์ที่ทำจากไม้กลึงกลม เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 ซม. 2 ลูก เชื่อมกันด้วยแกนไม้ ระหว่างแกนจะมีด้ามจับทำด้วยไม้กลม ยาวประมาณ 30 ซม. กลึงตรงส่วนปลายให้กลม เมื่อดันปลายไม้หรือดึงลูกกลิ้งจะหมุนตามแรงได้
|
|

|
กระต่ายนวดตัว : เป็นอุปกรณ์ที่ทำจากไม้กลึงกลม เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 ซม. 4 ลูก เชื่อมด้วยแกนเหล็ก โดยแยกเป็น 2 คู่ มีไม้กลึงเป็นรูปกระต่าย ยาวประมาณ 18 ซม. ตรงกลางเจาะเป็นช่องสำหรับจับ เพื่อให้กระชับมือด้านล่างบริเวณขาหน้าและขาหลังจะเจาะเป็นช่อง เพื่อสอดแก่นเหล็กคล้ายกับล้อรถยนต์ เมื่อออกแรงดันลูกกลิ้งนี้จะหมุนตามแรง
|
|

|
หมอนไม้ : เป็นอุปกรณ์ที่ทำจากไม้ชิ้นเดียว โดยกลึงแยกออกเป็น 2 ชิ้น ซึ่งมีสลักล็อคอยู่ตรงกลางติดไขว้กัน ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ เมื่อกางออกจะเป็นลักษณะแผ่นโค้งคล้ายหมอนทั้งด้านบนและด้านล่าง สามารถปรับระดับได้ 2 ระดับ มีขนาดยาวประมาณ 20 ซม. สะดวงในการพกพาและพับเก็บ
|
|

|
หมอเศลางค์ : เป็นอุปกรณ์ทำจากก้อนหินสีแตกต่างกัน ซึ่งนำมากลึง และเจียรผิวให้เรียบเป็นมัน ให้มีรูปร่างทรงกลมหรือรูปไข่ มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 ซม. หรือขนาดเท่าไข่ไก่
|
|

|
หมอชาวเล : เป็นอุปกรณ์ที่ทำจากหอยเบี้ยแก้ใหญ่ ซึ่งหอยชนิดนี้มีขนาดใหญ่ประมาณ 8 ซม. มีลักษณะแข็ง ด้านหลังโค้งมน ผิวมัน และมีสีสันสวยงาม เป็นอุปกรณ์ที่นำมาจากธรรมชาติ ซึ่งนิยมใช้กันมากในหมู่ชาวเล
|
|